In de zomer van 1978 was er in Brugge een tentenkamp van Jesus People. Op een bepaald ogenblik kwam Denise Iweins (2), de toen 72-jarige eigenares en ‘bewoonster’ van het kasteel te Zonnebeke, daar naar hun leider Ron toe en zei: “Ik heb een kasteel voor jullie”. Behalve dat het kasteel te Zonnebeke stond, gaf ze zeer weinig toelichting maar het was al meer dan voldoende om diverse leden van de jongerenbeweging de volgende week, nieuwsgierig als ze waren, naar Zonnebeke te lokken. Ze parkeerden hun vrachtwagen en enkele caravans ergens in het dorp en gingen poolshoogte nemen.
Ze vonden vrij vlug de lange muur, de poort en de poortwachterwoning. Ze begonnen al weg te dromen. Zo romantisch…! Eenmaal de poort door zagen ze metershoog gras en onkruid en daar ergens tussen kwam na geruime tijd warempel het silhouet van een kasteel te voorschijn. Ze werden er stil van. Denise Iweins gaf de 15 jongeren een rondleiding. Ze vertelde eerlijk dat ze zelf bijna 20 jaar niet meer in het kasteel was binnen geweest omdat het er spookte. Met de jongeren erbij durfde ze nu eindelijk wel eens terug binnen gaan. De jongeren konden hun ogen niet geloven. Alles was helemaal vervallen en verwaarloosd maar de inrichting was intact gebleven. In de eetkamer stond het ontbijt voor twee personen nog op tafel, eierdopjes met half opgegeten eieren incluis. Alleen het zag er niet meer zo smakelijk uit. Ze verklapte dat ze zowat 20 jaar geleden tijdens het ontbijt gillend uit het kasteel waren gevlucht voor de spoken. Tijdens de rondleiding lieten de spoken zich wel niet zien. In één van de kamers stond op de schoorsteenmantel een glazen bokaal met iets rozes in water (3). Ze schrok er zelf van en sloot vlug opnieuw de deur met de boodschap dat we daar nooit in mochten gaan. In de verbeelding van de jongeren werd het ‘roze’ een foetus op sterk water.
Na het binnenbezoek volgde het kasteelpark. Ze snuisterden rond op het terrein en in de bijgebouwen: een bakkerij, een boothuisje, een rokerij, een wasserij en nog veel meer. Ze mochten hun caravans ophalen en op het terrein kamperen. Supercool maar ook een beetje eng toch! Tussen het hoge onkruid vonden ze een kever die ooit wit was geweest. Geen kever maar wel een VW kever. Die had Denise gewoon achtergelaten toen ze gevlucht was.
Jesus People mocht het hele terrein gebruiken. En of ze het zagen zitten. Ze droomden al van het nationale Jesus People-center voor België. Alles zou worden bekrachtigd bij een notaris voor een symbolische frank. Er werd zelfs een datum vastgelegd.
De leden begonnen het bakhuis leeg te maken (nu restaurant ‘Koklikoo’) om samen te kunnen eten aan lange tafels die ze als geroutineerde kampeerders bij hadden. De mannen begonnen het middenterrein op te ruimen. Er werd een tractor gehuurd, bomen werden omgehakt en onkruid met de zeis weggeslagen. Eén van de mannen had ondertussen bevers gespot in een vijvertje en hij had onderaardse gangen en gewelven ontdekt. Hij was er in gekropen en had er een heuse wandeling in gemaakt. Een heel avontuur! Langzamerhand werden de vele bijgebouwen en de kamers in het kasteel al verdeeld als woon- of werkvertrek.
In totaal zijn de Jesus People-jongeren drie weken op het kasteeldomein gebleven. Na die drie weken kwam plots een (ver) familielid opdagen. De man beweerde dat Denise Iweins inmiddels onder curatele werd gesteld en… weg was de droom van de jongeren.
Gelukkig heeft de gemeente twee jaar later het volledige kasteeldomein gekocht door de bemiddeling van die voogd.
Voetnoten
(1) Jesus People of Jesus Movement is een jeugdbeweging, ontstaan eind de jaren ’60, op christelijke grondslag. De beweging droeg Jezus Christus en het evangelie hoog in het vaandel. De beweging kwam overgewaaid uit de USA en was van protestantse herkomst. Ze ontstond als een reactie op de ‘flowerpower’ beweging en de vele links georiënteerde protestbewegingen. Jesus People-jongeren gingen leven in christelijke leefgemeenschappen zoals in het boek ‘Handelingen van de Apostelen’ beschreven staat. Zij organiseerden vooral massabijeenkomsten waaraan evangelisten zoals Billy Graham hun medewerking verleenden. Vandaag zijn de Jesus People-groeperingen bijna alle opgedoekt en de leden zijn naar de meer traditionele, meestal evangelische kerken overgestapt.
(2) Denise Iweins was de tweede van de drie dochters van kasteelheer Emmanuel Iweins en Elvire Van Biervliet. Ze werd geboren te Aubervilliers (Dép. Seine), ten noorden van Parijs op 04/05/1916 (tijdens de vlucht). Door een val als baby op de arm van haar moeder in de metro te Parijs liep ze een schedeltrauma op. Dit heeft zijn sporen nagelaten tijdens gans haar leven. Zij verbleef tot 1980 op het ouderlijke kasteel (hoewel ze, na het overlijden van haar vader op 4 februari 1957, veel meer in een van haar appartementen te Wevelgem of Oostende woonde of zelfs in haar auto op het kasteeldomein sliep). De gemeente kon het kasteel en het omliggende park in 1980 kopen en gaf het een nieuwe bestemming als cultureel centrum, later het Memorial Museum Passchendaele 1917. Denise bleef ongehuwd en stierf vereenzaamd na een auto-ongeval te Boezinge op 06/05/1986.
(3) In één van de kamers van het kasteel op de eerste verdieping heeft kasteelheer Emmanuel Iweins een klein overleden biggetje bewaard in een bokaal op sterk water. Na zijn overlijden bleef het biggetje in de kamer en toen de gemeente het kasteel kocht stond het er nog. In de ‘opkuis’ in de volgende jaren is het akelige ding, resultaat van het zonderlinge gedrag van de kasteelheer, toch ergens weg geraakt.
