Voor de Eerste Wereldoorlog waren op de wijk ‘De Westhoek’ te Zonnebeke 11 herbergen (zeven in de Frezenbergstraat en vier in de Elleboogstraat). Het verste café (richting de Zandberg), op de hoek van de Frezenbergstraat en de Grote Molenstraat was ‘De Wupzale’.
Eind de 19e eeuw was Polydore (maar iedereen zei Doren) Mylle de waard van deze herberg. Doren was niet alleen bekend als cafébaas maar ook als één van de stoutste en rapste pensjagers van heel de streek. Pensjagers waren voor niets of niemand bang, zelfs niet voor de jachtwachter. Alhoewel streng verboden, konden zij het stropen voor geen goed van de wereld laten. Waarom ook? ’s Zomers moest er hard gewerkt worden in de briekovens of op het land en ’s winters moest men toch ook leven! Er was armoede bij de mensen en de konijntjes liepen in het wild… Het ongeluk was dat de jachtwachters de pensjagers kenden en dag en nacht hun huizen beloerden om hen te kunnen betrappen bij het verkopen van gestroopt of geschoten wild.
Eind de jaren 1800 of begin 1900, op een nacht in oktober, werd Doren uit zijn bed getrommeld door een bevriend pensjager om mee op strooptocht te trekken. Na een uurtje met de lichtbak gejaagd te hebben was zijn vriend plots verdwenen en toen gebeurde een drama. Doren werd lafhartig neergeschoten.
De moord werd nooit opgehelderd maar iedereen in het dorp wist dat Doren er in geluisd werd. Men wist wie de dader was en wat het motief was maar iedereen zweeg als vermoord. Hij werd zogezegd doodgeschoten door de jachtopziener van het kasteel Merghelynck op de Potieze. Op de rechtbank werd deze echter vrijgesproken omdat hij gehandeld had ‘uit wettige zelfverdediging’.
Tijdens de oorlog ’14-’18 werd op een hoeve op de Verlorenhoek (scheiding Ieper – Zonnebeke) een burger doodgeschoten, die zich verkleed had in Duits officier om zo de vrije hand te hebben om te stelen en te plunderen op de hoeven. Deze man werd onmiddellijk herkend als de moordenaar van Doren Mylle enkele jaren voordien. Maar ook nu zweeg men of er werd hooguit gepreveld: ” ’t Is de verdiende straffe van God”.
Dit verhaal had een tafereel kunnen zijn op de theaterwandeling ‘Heerlijk Verleden’ van 29 en 30 mei ek., maar is het niet. Dan organiseren De Zonnebeekse Heemvrienden inderdaad voor het eerst te Zonnebeke een historisch-humoristische theaterwandeling van 4 km. In 15 taferelen onderweg worden de lokale geschiedenis en leuke anekdotes, meestal gekend van overlevering, uit de vorige eeuwen voorgesteld. Om het ludiek te houden worden alle sketches in de dialecttaal opgevoerd. In de komende weken hoor en lees je hierover nog veel meer. Je voelt toch ook al de kriebels?
