“Door de Eerste Wereldoorlog is Passchedaele een naam die als een vloek herkend wordt over de hele wereld ”. Deze en gelijkaardige citaten kunnen we lezen in heel wat werken van oorlogsgeschiedkundigen. Dat deze uitdrukkingen geen uiting zijn van overdreven emotionele ontboezemingen maar wel degelijk realistisch zijn, kan worden gestaafd met volgend getuigenis.
De heer Danny De Cock, een man die woont te Eppegem bij Mechelen, maar met West-Vlaamse roots, bracht als tiener meermaals zijn vakantie door bij een oom en tante te Passendale, zoals hij ons liet weten. Daardoor kreeg hij een zekere interesse voor het oorlogsverleden. Vooral het lanterfanten op de Britse militaire begraafplaatsen en het luisteren naar de heldhaftige verhalen van de werklieden van de War Graves Commission beviel hem ten zeerste.
Tijdens een reis naar Nieuw Zeeland in het voorjaar van 2001 toonde zich een heel opmerkzame toerist. Precies aan de andere kant van de wereld, bij onze tegenvoeters, bewonderde hij het architecturaal heel mooie station van Dunedin, een stadje aan de zuid-zuid-oost-kust van het grote eiland. Aan de ingang van het station hangt een gedenkplaat ter ere van de gesneuvelde Nieuw Zeelandse spoorwegwerknemers te Passendale in de oorlog 1914–1918.
