Woensdag 21 september 1955 was een absolute hoogdag voor de kerkgemeenschap Zonnebeke met de priesterwijding van Valeer Cools in de Onze Lieve Vrouwekerk. Het bleef niet bij één wijding maar Zijne Excellentie Monseigneur De Smedt, bisschop van Brugge, deed Zonnebeke die dag de eer aan om in de parochiekerk 11 diakens en zes nieuwe priesters te komen wijden. De nieuwe priesters waren: Zonnebekenaar Valeer Cools, zoon van Celest en Martha Beheyt uit de Moorsledestraat, Gerard Danneels uit Elverdinge, Michel Hostens uit Roeselare, Jean Mariage uit Moeskroen, Roger Verkarre uit Izegem en Jozef Yperman uit Slijpe. Tot diaken werden gewijd: Raphaël Dely uit Lichtervelde, Joseph Denys uit Ieper, Roger Depourcq uit Brugge, Pieter Dezegher uit Ieper, Louis Fevery uit Zuienkerke, André Fockedey uit Dottenijs, Godfried Geerardijn uit Brugge, Jozef Noterdaeme uit Poperinge, Antoon Soens uit Kortrijk, Arnold Vande Sompele uit Westkapelle en Jan Vanhove (de latere pastoor van Zonnebeke) uit Vlamertinge. In de bestaansgeschiedenis van het bisdom Brugge was het ook de allereerste maal dat priesterwijdingen werden toegediend buiten de bisschoppelijke Sint-Salvatorskerk te Brugge. Valeer had dit met zijn fluwelen vingers kunnen versieren bij de bisschop.
De parochianen waren zich bewust van de uitzonderlijke eer die hen te beurt viel en hadden de kom van de gemeente prachtig versierd met brem, sparren, bloemen, guirlandes van rozen, dwars over de weg gespannen kronen met telkens het gemeentewapen van één der gewijde priesters er in verwerkt en tientallen vlaggen.
Om 08.45u trok een stoet zich op gang aan het klooster naar de kerk toe, onder een stralende septemberzon. Op kop stapten de misdienaars met het kruis en de 11 onderdiakens die straks diaken zouden gewijd worden. Daarachter stapten de zes kandidaat-priesters tussen hun fiere ouders. Al zegenend volgde dan bisschop Monseigneur De Smedt, Kanunnik Vicaris Generaal Maurits De Keyzer, Z.E.H. Kanunnik Armand Vandenbunder en Z.E.H. Baudouin Janssens de Bisthoven, leraar aan het Grootseminarie, de parochiale geestelijkheid, een hele rits andere geestelijken en de leden van de kerkfabriek. Een massa volk stond in dichte drommen op de voetpaden langs de weg. Op het kerkplein werd de bisschop en zijn gevolg begroet door dr. burgemeester Antoon Van Walleghem en de schepenen Gaston Slosse en Jules Masschelein.
De kerk was prachtig versierd. Boven de ingang was een beeltenis van Onze Lieve Vrouw aangebracht, door de kunstige handen van meester André Deseyne gemaakt. In het hoogkoor van de kerk hing in grote letters de spreuk “HIC HODIE CONCELEBRANTES GRATIAS DICITE DEO”, alsook een grote kroon waarvan draperieën zich neervlijden naar de vier hoeken van de kerk. Er waren ook draperieën gespannen rond de beelden van de twaalf apostelen en van het ene beeld naar het andere. De kerk was natuurlijk veel te klein om al de gelovigen die de plechtigheid wilden bijwonen, een plaats te bieden.
Kanunnik Vandenbunder begeleidde de ceremonie vanaf de preekstoel. Aan het altaar werd Mgr. De Smedt bijgestaan door E.H. Marcel Decorte, onderpastoor op Sint Walburga te Brugge, als diaken en door E.H. Paul Ollivier, student te Leuven, als onderdiaken. Ook Z.E.H. Deken Cyriel Verhaeghe, de Eerwaarde Heren Arthur Matthys, Florent Vancayseele, en studiegenoten Lucien Vulsteke, Jozef Versavel, Jozef Uyttenhove, Silveer Vinckier, Frans Huyghe, Omer Cools en André Deweerdt hadden een rol als diaconi ad honores of ministri altari. De zang werd verzorgd door het knapenkoor van de Molenaarelst onder leiding van meester Deseyne.
Het was rond 11.30 uur als de plechtigheid ten einde liep. Daarna stapte de bisschop met zijn gevolg naar de pastorij waar hij beurtelings de nieuw gewijde priesters met hun ouders ontving voor felicitaties en een laatste persoonlijke boodschap.
Daarmee was voor Zonnebeke het vieren nog niet voorbij want de zondag erna, op 25 september 1955, deed E.H. Valeer Cools zijn plechtige eremis in de Onze Lieve Vrouwekerk. Nu was de Roeselarestraat van Broodseinde tot aan de kerk in bloemen, erehagen en vlaggen gestoken. De kersverse priester en zijn naaste familie werden ten huize afgehaald door de scouts en de B.J.B.-ruiters. De plaatselijke geestelijkheid kwam hen tegemoet tot aan de Astridstraat waar hij de misgewaden aantrok en zo verder opstapte naar de kerk om zijn dank- en eremis op te dragen om 10 uur. Hij werd hierin bijgestaan door de E.H. Michiel Verhelle, Maurits Verhelle (beide kozijn van Valeer), Arthur Matthys, Cyriel Tuysschaver, Maurits Christiaens (pastoor en onderpastoors van Zonnebeke) en Marcel Decorte. Acht jongens uit de Molenaarelstschool fungeerden als misdienaar en E.H. Cyriel Martens, pastoor te Geluveld predikte het gelegenheidssermoen. De aangrijpende plechtigheid duurde tot ongeveer 12 uur en daarna werd geklonken op de nieuwe priester van eigen bodem. Het werd samen met 21 september een onvergetelijke dag voor Zonnebeke.
