Na de afschaffing van de Augustijnenabdij te Zonnebeke op 1 september 1796, ingevolge de Franse overheersing, werden de kloostergebouwen en het volledig domein op 21 december 1797 door de Staat openbaar verkocht door tussenkomst van de Ieperse notaris Vandermeersch. De rijke handelaar Jean Baptiste de Laveleye, geboren te Parijs en woonachtig te Kortijk kocht het geheel voor een appel en een ei. Er waren bijna geen kandidaat kopers voor aangeslagen en onteerd kerkelijk goed en enkele ‘goddeloze’ ‘zwart-goed’ – kopers verdeelden de buit onder elkaar.
De familie de Laveleye kwam weldra in het ‘Neerhof’ van de abdij wonen. De meeste abdijgebouwen werden afgebroken of verbouwd. In 1805 werd Jean Baptiste de Laveleye zelfs aangesteld door de Fransen als burgemeester (maire) van de gemeente en dit tot 1813. Na zijn overlijden in 1817 nam zijn broer Amand het kasteeldomein over. Ook hij werd burgemeester. Na zijn overlijden in 1839 trok de weduwe met de twee kinderen naar Pau in Zuid-Frankrijk. Zij verkocht de Zonnebeekse eigendom in een publieke verkoop op 20 oktober 1841 aan de kozijns Henri Iweins d’Eeckhoutte – Fonteyne en Emmanuel Iweins – Hynderick uit Ieper. Deze laatste familie kwam het kasteel bewonen. Opnieuw werden hamer en beitel bovengehaald om oude abdijgebouwen om te toveren tot kasteel.
Zo kwam het dat wij in het Iepers weekblad “Le Propagareur” jaargang 26, nr. 2657 van 22 maart 1843 een advertentie vonden voor een publieke vendutie in verband met het kasteel. Wij citeren letterlijk:
PUBLIEKE VENDITIE
van menigvuldige allerbeste
BOUWSTOFFEN
TE
ZONNEBEKE,
IN HET DORP.
Op donderdag 6e April 1843, te beginnen te 11 uren voor middag, zal den notaris CHRISTIAEN, bij venditie verkoopen, te Zonnebeke, in het dorp, op den koer van het kasteel, eene groote hoeveelheid materialen van de afgebroken gebouwen der Abdij, bestaende namentlijk in:
- De kap van het meeste gedeelte der groote schuer, in goed eyken hout.
- De schoone kap van het wagenhuys, ook in alderbest eyken hout.
- Veel zwaere eyken balken en andere houtwerk.
- Eene groote hoeveelheid dakschalien, tigchels en veurstpannen.
- Menigvuldige goede witte, roode en ouplinsche karreelstenen, (bryken).
- Veel yzerwerk en meer andere voorwerpen.
Alles verdeeld in koopen t’elks gerieve.
Op ordinaire konditien en tyd van betaling, mits goede borg stellende.
Elk zeg het voorts.
Op woensdag 17 mei 1843 om 12.00u werd op dezelfde plaats een tweede vendutie ingericht.
